Adam Procki

Studia: Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa, w pracowni profesora Tadeusza Breyera. Przerwane przez wojnę studia kontynuował w latach 1946–1951. Odbył liczne podróże artystyczne. Laureat wielu nagród i wyróżnień, między innymi: dwa Złote Medale III Międzynarodowym Biennale Sztuki, Carrara (1962); Złoty Krzyż Powstańczy za udział w Powstaniu Warszawskim 1944; Ważniejsze realizacje: pomnik w obozie koncentracyjnym w Rogoźnicy (Gross-Rosen), 1953; pomnik Poległych i Pomordowanych w II wojnie światowej w Puławach, 1963. W latach 50. realizował rzeźby o tematyce wojennej. Pełnię swej twórczości osiągnął w latach 60. W okresie tym powstały rzeźby o motywach biologicznych charakteryzujące się syntezą kształtu o gładkiej, wypolerowanej powierzchni. W latach 70. artysta zaczął tworzyć w twardym drewnie, dzięki któremu mógł osiągnąć podobne efekty, jak we wcześniejszej rzeźbie kamiennej.