Bazyli Wojtowicz

Studia: w pracowni profesora Henryka Kuny, 1921–1923, następnie w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych pod kierunkiem prof. Jana Szczepkowskiego. Naukę kontynuował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Tadeusza Breyera. Dyplom 1932. W ramach pobytów stypendialnych przebywał we Francji i Włoszech. Pedagog w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, Poznań, gdzie prowadził Pracownię Rzeźby Monumentalnej, 1936–1969. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Malarstwa Grafiki i Rzeźby. Brał udział w Światowej Wystawie Olimpijskiej w Nowym Jorku (1939) oraz Międzynarodowej Wystawie Rzeźby w Muzeum Rodina w Paryżu (1951). Laureat nagród w konkursach rzeźbiarskich, między innymi: za projekt pomnika Tadeusza Kościuszki (I nagroda) i Adama Mickiewicza w Poznaniu (wspólnie z Czesławem Woźniakiem, I nagroda) oraz Nagrody Miasta Poznania, 1956. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Twórczość w zakresie rzeźby portretowej i monumentalnej.