Ludwik Puget

Malarz, rzeźbiarz, historyk sztuki, publicysta, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli młodopolskich rzeźbiarzy. W latach 1895–1897 studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, następnie rzeźbę oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Głównym tematem twórczości Pugeta były kobiety, dzieci oraz zwierzęta. Tworzył rzeźby kameralne głównie w glinie, plastelinie, zastygłym gipsie i wosku. Charakteryzuje je uproszczona forma i szkicowa, rozedrgana faktura. Z czasem powierzchnia rzeźb uległa znacznemu wygładzeniu i uproszczeniu. Współpracował z artystami tworzącymi kabaret „Zielony Balonik”, dla którego pisał fraszki oraz tworzył lalki. W kwietniu 1942 roku został aresztowany i trafił do obozu w Auschwitz-Birkenau. W maju tego samego roku został rozstrzelany wraz z innymi więźniami pod Ścianą Straceń. Jego ostatnią pracą wykonaną w obozie był portret psa. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz najwyższym odznaczeniem francuskim Legią Honorową.