Sławomir Lewiński

Prywatne studia artystyczne w pracowniach Stanisława Komaszewskiego i Jana Dymica, 1940–1944. Przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków na podstawie prac. Pełnił funkcję prezesa szczecińskiego okręgu tegoż związku oraz przewodniczącego sekcji rzeźby. Laureat nagród, odznaczony między innymi: Złotym Krzyżem Zasługi (1969); Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta (1980). Swoje prace eksponował na wystawach indywidualnych w Polsce i za granicą, między innymi: w Szwecji oraz na wystawach zbiorowych w Danii, Niemieckiej Republice Demokratycznej, Włoszech, Hiszpanii, Norwegii, Republice Federalnej Niemiec, Czechosłowacji, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Autor realizacji pomnikowych, między innymi: Juliusza Słowackiego w Stargardzie Szczecińskim, 1955; Mieszka I w Mieszkowicach, 1957; Adama Mickiewicza w Szczecinie, 1960; Żołnierza Polskiego w Węgorzynie, 1961. Twórczość w zakresie rzeźby kameralnej, malarstwa, sztuki użytkowej i mozaiki.