Stanisław Horno-Popławski

Studia: Szkoła Sztuk Pięknych, Moskwa, 1916–1921; Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego, Wilno, 1921; Szkoła Sztuk Pięknych, Warszawa, 1923–1931 w pracowni malarstwa profesora Tadeusza Pruszkowskiego, oraz w pracowni rzeźby profesora Tadeusza Breyera. Dyplom, 1933. Lata wojny spędził jako jeniec oflagu Woldenberg. Profesor na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, 1946–1949, oraz na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych, Gdańsk (1949–1970). Doktor honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor realizacji plenerowych i pomnikowych między innymi pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie. Laureat Złotego Medalu na „XIX Międzynarodowym Biennale Sztuki”, Florencja (1969). Twórczość artysty cechuje syntetyczna, surowa forma rzeźb wykonanych z polnych granitów. Mistrz  techniki taille directe, wymagającej niezwykłej sprawności, polegającej na kuciu  bezpośrednio w kamieniu, bez uprzedniego modelowania w glinie.