Zofia Trzcińska-Kamińska

Studia z zakresu rzeźby pod kierunkiem profesora Lewin-Funcke, Berlin, 1907. W 1908–1909 studia w prywatnej pracowni profesora Władysława Ślewińskiego oraz z zakresu rzeźby w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesora Edwarda Wittiga. W latach 1911–1912 studia z malarstwa w paryskiej Akademie Ranson u Maurice’a Denise’a, następnie Kunstgewerbeschule, Wiedeń, 1917–1918. Odbyła podróże artystyczne po Europie i Bliskim Wschodzie. Należała do Stowarzyszenia „Sztuka”, „Młoda Polska” oraz grupy „Rytm”. We wrześniu 1915 pod pseudonimem Zygmunt Tarło zaciągnęła się do II Brygady Legionów Polskich, gdzie wybrała służbę w kawalerii. W 1939 pod protektoratem marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza zorganizowano w Katowicach wystawę prac artystki, na której zaprezentowano ponad 80 realizacji w brązie, marmurze, gipsie i drewnie. Autorka portretów historycznych, rzeźb sakralnych i plenerowych (Poganka w parku Łazienkowskim) oraz pomników, między innymi: Tadeusza Kościuszki, Poznań; posągu Bolesława Chrobrego dla pawilonu polskiego na Światowej Wystawie, Paryż, 1937. Wielokrotnie nagradzana w okresie międzywojennym za projekty pomników, medali i monet. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi za działalność artystyczną, 1933.