Genealogia / Genealogy

To naturalne, że myślę o moich przodkach, skoro jestem tak blisko ich cieni,

skoro w jakiś sposób jestem nimi.

Deutsches Requiem, Jorge Luis Borges z tomu Alef

GENEALOGIA

Genealogia opowiada historie o związkach i o pamięci, o składaniu z fragmentów skomplikowanych konstrukcji: dopasowywaniu, uwieraniu i trudnej sztuce zachowania równowagi.

Patuszyńska to prowokatorka. Swobodnie bawi się konwencjami i formami. Interesuje ją dekonstrukcja form i dekonstrukcja znaczeń. W obiektach, które tworzy pojawiają się znane nam elementy, które odziera z funkcji, zestawia w nowe konfiguracje i każe odgrywać im zupełnie nowe role. Jej prace to kolaże elementów zapożyczonych z codzienności oraz doświadczeń zebranych podczas pracy w nowych miejscach i kulturach, przetworzonych przez artystkę, bo Patuszyńska to twórca-nomad.

Tym razem artystka postanowiła przyjrzeć się historii swojej rodziny, sposobowi przenoszenia i dziedziczenia żalów i pretensji, narracjom rodzinnym, proporcjom faktów i zmyśleń, przeinaczeń i ubarwień. Prace, które powstały nie odtwarzają tej historii dosłownie, nie udałoby się jej odtworzyć, bo większość zamieszanych w nią bohaterów dawno nie żyje. Zresztą gdyby nawet żyli, pewnie sami nie doszliby do porozumienia jak ta historia właściwie powinna wyglądać… Patuszyńska nie szuka historycznej prawdy, szuka takich elementów tej układanki, które pozwolą opowiedzieć jej osobistą historię – o dziedziczeniu, o pamięci i o związkach.

W projekcie splata się wiele problemów poruszanych przez artystkę wcześniej – problem granicy pomiędzy unikatowością a masowością, badania tożsamości miejsc i przemijania wartości, wreszcie jej fascynacja procesem odlewania i materiałem, jakim jest porcelana. Doświadczenie momentu przejścia i kryzysu interesuje ją od dawna. Opowiadał o nim projekt Bastards & Orphans realizowany w latach 2013–2014, który badał to co pozostało w sferze materialnej oraz intelektualnej po zamkniętych fabrykach porcelany, pytał o miejsce sztuki, designu, własności intelektualnej w życiu i w społeczeństwie w zetknięciu ze światem „zewnętrznym”, o ich wartość, znaczenie i przyszłość.

Patuszyńska na co dzień wypowiada się za pomocą „przestrzeni negatywowych” będących porcelanowymi odlewami tworzonych przez nią form gipsowych. W projekcie Genealogia historia jej rodziny zostaje użyta jako filtr, przez który artystka może przyjrzeć się na nowo całemu swojemu procesowi twórczemu.

Monika Patuszyńska ukończyła Wydział Ceramiki i Szkła wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1999 roku. Była ostatnim projektantem Zakładów Porcelitu Stołowego „Pruszków” oraz ostatnim prezydentem Międzynarodowego Sympozjum Ceramiki „Porcelana Inaczej”. Od 2009 członek Międzynarodowej Akademii Ceramiki (AIC/IAC) z siedzibą w Genewie. W latach 2014–2016 dyrektor artystyczna Institute of Design w Kielcach.

Uzależniona od porcelany. Twórczyni autorskiej metody odlewania z form gipsowych. Zafascynowana przemijaniem i wszystkim, co z upływem czasu się wiąże.

Jej prace znajdują się w kolekcjach muzealnych na całym świecie, m.in. Museum of Modern Ceramic Art w Gifu w Japonii, Jingdezhen Ceramics Museum w Chinach, Mungyeong Ceramics Museum w Korei, Danmarks Keramikmuseum w Danii czy Musée de la Céramique w Vallauris we Francji, prezentowane były na prawie 100 wystawach, w tym ponad 10 indywidualnych.

Partnerem roku jubileuszowego Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku jest Totalizator Sportowy