Maciej Szańkowski. Wernisaż wystawy, 1991
Maciej Szańkowski. Wystawa prac, 1991. Wernisaż.
Miejsce wystawy: Galeria Oranżeria, lipiec 1991 r.
Wystawa prac z lat 1969–1988
Artysta sam opracował scenariusz i aranżację wystawy. Rzeźby Szańkowskiego łączą się w spójną, jednorodną całość. Wtopione w przestrzeń formy to określone prostymi cechami zewnętrznymi przedmioty, działające na widza kształtem lub materią.
Maciej Szańkowski (ur. 6 lutego 1938 w Woli Libertowskiej) polski rzeźbiarz, w latach 1982–2003 profesor PWSSP w Poznaniu (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu) i od roku 1996 profesor Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tworzy abstrakcyjne kompozycje z metalu, kamienia i sznurka, także z ceramiki, medale. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, gdzie uczył się w latach 1952–1957. Studiował na Wydziale Rzeźby w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza w Akademii Sztuk Pięknych Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w 1963 roku. W latach 1963–1966 pedagog w Szkole Kenara w Zakopanem. W 1971–1972 otrzymał stypendium rządu francuskiego. W latach 1982–2003 prowadził pracownię Rzeźby w PWSSP w Poznaniu, gdzie został profesorem tytularnym w 1991 roku. Od 1996 roku kierownik Zakładu Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, jako profesor zwyczajny. Prezentował swoją twórczość na ponad 200 wystawach zbiorowych w Polsce oraz za granicą, miał ponadto 30 wystaw indywidualnych.
