Zmarł Jan Kucz

Jan Kucz

14 września zmarł Jan Kucz – jeden z najbardziej oddanych przyjaciół Orońska i idei tego miejsca, jako Ziemi Świętej rzeźbiarzy. Był w Orońsku od zawsze, tworzył historię tego miejsca razem z nami, w najtrudniejszych momentach wspierał Centrum swoją rozwagą, pełen filozoficznego spokoju i dystansu do zmieniającej się rzeczywistości, ale zawsze życzliwy i uśmiechnięty. Był przedstawicielem nielicznego grona artystów wszechstronnych, którzy z takim samym doskonałym skutkiem, realizowali się w różnych dziedzinach sztuki. Trudno powiedzieć czy był lepszym rzeźbiarzem, czy malarzem, rysownikiem, filozofem, satyrykiem. Dla Orońska był człowiekiem niezastąpionym, tu był jego drugi dom, przez wszystkie lata, kiedy regularnie bywał w Centrum, nadał mu specyficzny koloryt, który stale przyciąga rzeźbiarski świat różnych pokoleń, od najstarszego po adeptów tej sztuki. Gdyby nie Profesor Kucz Orońsko byłoby inne, uboższe duchowo, on był spiritus movens intelektualno-artystycznego wrzenia w Orońsku. Historią są wieczorne rozmowy o sztuce przy ognisku. Będzie nam tego bardzo brakowało, Profesor nigdy już nie podpali ogniska, nigdy nie usiądzie na ławeczce nad stawem, ale zawsze będziemy go pamiętać – człowieka dobrego, życzliwego dla wszystkich i mimo upływających lat pełnego pozytywnej energii.

Jan Kucz (ur. 10 czerwca 1936 w Zarzeczu) – polski rzeźbiarz i pedagog. W 1955 r. ukończył Liceum Technik Plastycznych w Bielsku-Białej, a w 1961 r. ukończył studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1982 r. reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji, w latach 1992–2002 był członkiem Rady Artystycznej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Prowadzi pracownię rzeźby na macierzystej uczelni. Był wykładowcą w pracowni malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie.

Ważniejsze realizacje

• pomnik Ludwika Zamenhofa w Białymstoku (1973)
• pomnik Fryderyka Chopina w Dusznikach Zdroju (1976)
• pomnik Gustawa Morcinka w Skoczowie (1987)
• portrety Mikołaja Góreckiego i Wojciecha Kilara w Filharmonii w Bydgoszczy
• portret von Karajana w Hamburgu
• portret Gustawa Holoubka w Teatrze Polskim w Warszawie
• pomnik kardynała Stefana Wyszyńskiego w Częstochowie (1997)
• pomnik Jana Pawła II w Kaliszu (1999)
• pomnik Cyryla Ratajskiego w Poznaniu (2002)
• pomnik Fryderyka Chopina w Parku Południowym we Wrocławiu (2004)
• pomnik Jana Kochanowskiego w Radomiu (2006)
• pomnik Jana Pawła II w Bielsku-Białej (2006)

Nagrody i odznaczenia

• 2001 – nagroda Brata Alberta za pomnik papieża Jana Pawła II i pomnik kardynała Wyszyńskiego
• 2000 – Grand Prix za całokształt twórczości na Biennale Sztuki Sakralnej w Częstochowie
• 1992 – nagroda Ministra Kultury i Sztuki za pracę pedagogiczną
• 1983 – Złoty Krzyż Zasługi za pracę pedagogiczną i artystyczną
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złota Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”