Figury niespokojne

Od klasycznych przedstawień, przez neoekspresjonizm, po formy abstrakcyjne. Rzeźby wybitnych artystów ze zbiorów Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, prezentowane w przestrzeni ogrodów Zamku Królewskiego w Warszawie, to propozycja wyjścia poza tradycyjnie pojmowaną przestrzeń muzealną i rozszerzenie doświadczenia odbioru sztuki. Realizacje wprowadzają do ogrodów zamkowych nowy zestaw znaczeń, naznaczają przestrzeń swoją osobowością, a zwiedzającym oferują możliwość innego kontaktu ze sztuką poprzez doświadczenie jej w nowym miejscu, scenerii, świetle. Ogrody stają się tym samym rozszerzeniem przestrzeni muzealnej, jednocześnie żyjąc rytmem odwiecznych praw natury – zgodnie z ideą ,,Muzeum w zgodzie z naturą”.

Wystawa „Figury niespokojne” jest okazją do zapoznania się z wycinkiem czołowej polskiej kolekcji rzeźby współczesnej pochodzącej ze zbiorów Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Ekspozycja opiera się na wyborze prac związanych z szeroko pojmowaną figuracją, rozumianą jako niewyczerpane źródło inspiracji. Prezentowane dzieła ukazują przemiany stylistyczne i formalne zachodzące w rzeźbie polskiej od lat 60. do współczesności. Na wystawie eksponowane są prace wybitnych polskich rzeźbiarzy, m.in.: Barbary Zbrożyny, Zofii Woźnej, Jerzego Jarnuszkiewicza, Alfonsa Karnego, Tadeusza Łodziany, Adolfa Ryszki, Jacka Waltosia, Gustawa Zemły i Adama Myjaka.

Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku to jedyny ośrodek rzeźbiarski w Polsce. Od ponad czterdziestu lat buduje reprezentatywny zbiór rzeźby polskiej, ze szczególnym naciskiem na prace powstałe w drugiej połowie XX wieku i współcześnie. Kolekcja obejmuje współczesne dzieła artystów polskich i zagranicznych w całej ich różnorodności ideowej, formalnej i materiałowej. Obecnie zbiór składający się z rzeźb, obiektów i instalacji liczy ponad 2000 prac. Większość prac pochodzi z okresu powojennego, chociaż w zbiorach są realizacje z początków XX stulecia, jak chociażby dzieła Konstantego Laszczki, Wacława Szymanowskiego czy Stanisława Ostrowskiego, oraz z okresu międzywojnia, np. Katarzyny Kobro, Olgi Niewskiej, Jacka Pugeta i Augusta Zamoyskiego. Ważną część kolekcji stanowią realizacje składające się na najnowszy rozdział historii rzeźby polskiej, zwłaszcza te powstałe w ostatnich latach. Dotyczy to przede wszystkim prac młodego pokolenia, które dzięki organizowanemu przez Centrum od trzech dekad Triennale Młodych miało możliwość artystycznego debiutu.