Memory of love

Wystawa „Memory of love” prezentowana jest w zabytkowych wnętrzach Pałacu Józefa Brandta. Wśród historycznych przedmiotów, mebli i dzieł sztuki Sam Havadtoy sytuuje znane postacie z bajek, zakodowane w świadomości zbiorowej. Twórca, podobnie jak artyści pop-artu, obnaża to, jaki wpływ na społeczeństwo mają mainstreamowe media, wszechobecna reklama i wywodząca się z niej estetyka. Sposób w jaki „konsumowane” są wirtualne obrazy staje się coraz szybszy i mniej refleksyjny. Ludzkość zapycha się językiem obrazkowym niczym „fast foodem”. Dostarcza on uzależniającą dawkę dopaminy, łatwo go skonsumować, trudniej strawić, nie dostarczając odżywczych refleksji i głębokich przemyśleń.

Havadtoy w sposób niezwykły łączy elementy popkultury z XIX-wiecznymi wnętrzami pałacu. Z jednej strony uderza kontrast między postaciami z kreskówek a rękodziełem. Z drugiej jednak, przyobleczone w koronkę postaci oraz żmudnie, ręcznie malowane plamy barwne rezonują z echem dawnych sztuk plastycznych. Artysta w historycznej przestrzeni tworzy surrealistyczno-popową wizję, w której przeszłość i fantazja mieszają się, a tęsknota za niewinnością dzieciństwa skontrastowana jest z rzeczywistością niekoniecznie bajkową.

Jedną z charakterystycznych cech jego stylu jest ręcznie tkana koronka, która pokrywa rzeźby i obrazy, niosąc ze sobą wiele znaczeń. Twórca pamięta ją z dzieciństwa na Węgrzech, gdzie rozpościerała swoje ażurowe macki w każdym domu: na zagłówkach foteli, na stołach czy jako ozdoba, na której ustawiano niewielkie bibeloty… Można powiedzieć, że była wpleciona w prozę życia, spowszedniała i po jakimś czasie budziła wręcz niechęć u artysty.

Po wyjeździe z Węgier, po latach spędzonych w Nowym Jorku, gdzie pracował jako projektant wnętrz, koronka powróciła jako atrybut domu rodzinnego. Urządzając przytulne pomieszczenia dla swoich klientów, Sam wpadł na pomysł, aby pokrywać poduszki koronką. Nie mógł wtedy przypuszczać, że materiał ten będzie tak istotny w jego przyszłej twórczości i stanie się elementem niepowtarzalnego stylu.

Dla Sama Havadtoya realizowane prace mają wartość terapeutyczną. Gdy pokrywa je sobie tylko znanymi opowieściami z życia, uwalnia uśpione emocje. Otulając dzieła koronką i kolejną warstwą malarską, w symboliczny sposób żegna się ze swoimi wspomnieniami. Akt tworzenia jest dla niego aktem odkrywania samego siebie. Jak powiada, za każdym razem nie może doczekać się, aż otworzy nowe „drzwi” artystycznej ekspresji, aby doświadczyć tego, co się za nimi kryje. Jest wiecznie ciekawy świata. I to właśnie odkrywamy w jego pracach: pozwalają one na chwilę znów stać się dzieckiem, które koncentruje się na jasnej stronie życia, nieświadome, że trudne historie i niechciane emocje pozostają ukryte pod koronką i mieniącymi się, świetlistymi, barwnymi, malarskimi punktami…

Sam Havadtoy, malarz, rzeźbiarz, właściciel Galerii 56 w Budapeszcie. Urodził się w węgierskiej rodzinie w Londynie 4 sierpnia 1952. Dzieciństwo spędził na Węgrzech. W 1971 roku wyjechał do Anglii, a rok później do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako projektant wnętrz. W 1978 roku otworzył Sam Havadtoy Gallery i Interior Design Studio. Swój charakterystyczny styl wypracował w latach 80. W jego twórczości odnaleźć można mieszankę różnych kultur, przede wszystkim środkowo-europejską oraz amerykańską kulturę popularną.