Niech szyją! Współczesna polska rzeźba uszyta

Tkactwo, które nas zgromadziło, znaczy zupełnie co innego dla każdego z nas. […] Widzę nitkę jako podstawowy element budowy świata organicznego naszej planety, jako największą tajemnicę naszego otoczenia. To nitka buduje wszystkie żywe organizmy, rośliny, tkankę liści i nas samych, nasze nerwy, nasz kod genetyczny, nasze przewody żylne, nasze mięśnie. Jesteśmy strukturami włóknistymi.

Magdalena Abakanowicz

Prace prezentowane na wystawie Niech szyją! Współczesna polska rzeźba uszyta stanowią wybór dzieł artystów związanych z Centrum Rzeźby Polskiej na przestrzeni ostatnich 40 lat, a także reprezentantów młodego pokolenia. Należą do nich m.in.: Magdalena Abakanowicz, Alina Szapocznikow, Maria Pinińska-Bereś czy Franciszek Orłowski.

Obiekty, instalacje i filmy prezentowane w przestrzeniach Studio Cannaregio w Wenecji, tworzą dialog z historią tamtejszego Biennale Sztuki. Nawiązują także do pandemicznej atmosfery lockdownu, który odcisnął piętno na funkcjonowaniu weneckiego Biennale, odwiedzanego dotąd przez miliony turystów. Restrykcje sanitarne czy ograniczenia w przemieszczaniu się sprawiły, że świat na chwilę stanął w miejscu. Turyści zniknęli, a miejsca zawłaszczone przez człowieka na pewien czas zwrócone zostały naturze.

Nić jest tu tylko pretekstem. Pokazywane prace z jednej strony podejmują wątki odnoszące się do ekologii, zaś z drugiej – zagadnienia dotyczące potrzeby wspólnotowości i zbiorowego myślenia o przyszłości otaczającego nas świata.

Wystawa jest głosem w dyskusji o dzisiejszej kondycji świata i człowieka. Jest wołaniem o nadzieję na lepszą przyszłość ludzkości i planety, reakcją na zmęczenie powracającymi wciąż obrazami katastrofy klimatycznej i konfliktów zbrojnych wyniszczających społeczeństwa. To twórcza reakcja na bezsilność wobec spowszednienia wizji katastrofy i dewaluacji „antropocenu” – określenia jeszcze do niedawna nowego i prowokującego do refleksji.

Na wystawie prezentowane są prace 29 artystów polskich oraz dwóch reprezentantek środowiska artystycznego Ukrainy, których domeną artystyczną są tekstylia.

WYKAZ PRAC:

1. Magdalena Abakanowicz – Czerwona (1965), Dłoń (2004)
2. Basia Bańda – Stwór z północy (2009)
3. Bettina Bereś – Pościel do wypożyczenia (2018)
4. Jerzy Bereś – Haft (2011)
5. Paweł Błęcki – Pająk (2022) Paweł Błęcki – „Sploty” (2022)
6. Tatiana Czekalska – Maski (2020)
7. Ewa Dąbrowska – Karmiąca (2020)
8. Iwona Demko – Przytulanka (2004)
9. Lia Dostlieva – Lalka Mariupolska (2017–2021)
10. Monika Drożyńska – Wyhaftuj się! (2011–2017)
11. Diana Grabowska – Z głowy (2015)
12. Helena Hafemann – Prześwitująca struktura (2019)
13. Aleksandra Hołownia – Sukienka (2020)
14. Radka Horbaczewska – Klinika Amazonek (1995)
15. Sylwia Jakubowska – Portret zbiorowy (2014)
16. Ida Karkoszka – Fashionistka (2019)
17. Małgorzata Lisiecka – Zjednoczeni (2018)
18. Cecylia Malik – Siostry Rzeki (2018)
19. Aurelia Mandziuk– „Królik/Zając” – reenactment zabawki II (2011–2012)
20. Małgorzata Markiewicz – bez tytułu (Mending Cracks) (2018)
21. Magdalena Moskwa – Unikatowe ubranie (2008)
22. Mariia Mytrofanova – Krajka (2021)
23. Teresa Murak – Lady's Smock. Wgląd I (1996)
24. Franciszek Orłowski – Powieka (2013)
25. Ewa Pachucka – Pasterz (2010)
26. Maria Pinińska-Bereś – Egzystencjarium – różowe narodziny (1989)
27. Alina Szapocznikow – Kubraczek dla Magdaleny Fangor (1962)
28. Elwira Sztetner – Przetrwalec (2020)
29. Agata Zbylut – Perygeum (2014)
30. Sofi Żezmer – Przekrój poprzeczny LS1 (2016)
31. Izabela Żółcińska – Biofilia (2012)