Edward Krasiński

W latach 1940–1942 studiował architekturę wnętrz i grafikę w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie oraz malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1945–1948). Jeden z przedstawicieli polskiej powojennej awangardy. W latach 1964–1965 tworzył zawieszone w powietrzu obiekty, które Przyboś określił mianem „dzid epoki atomowej”. Horyzontalne „dzidy” poprzerywane w kilku miejscach, zawieszone na linkach, sprawiają wrażenie płynących w przestrzeni. W 1970 roku Krasiński rozpoczął realizację idei „niebieskiej linii”. Oznaczał przestrzeń ciągłą linią, przylepiając na niezmiennej wysokości 130 centymetrów niebieską, samoprzylepną taśmę, która przebiegała przez mieszkania, budynki, przedmioty codziennego użytku, białe obrazy artysty, na których wykreślone były figury geometryczne. Dla wyrażenia problemu przemijania i nieskończoności wykorzystywał proste, minimalistyczne środki wyrazu.