SYMPOZJUM RZEŹBY WSPÓŁCZESNEJ – 2023 ZNISZCZENIA I NAPRAWY

Artyści:

Robert Buček, Katarzyna Fober, Jan Piotr Gostyński, Katarzyna Anna Grochowalska, Magda Grzybowska, Theo Guicheron - Lopez, Natalia Magalska, Michał Matysiak, Marta Katarzyna Stefaniak, Agata Zboromirska

Asystenci-wolontariusze:

Zuzanna Bielak, Ryszard Henryk Chojnacki, Aida Małgorzata Duda, Jakub Mach, Magdalena Hanna Mazurkiewicz, Ireneusz Stanisław Pachliński, Paulina Rudzińska, Natalia Szcześnik, Adrianna Wilewska

Na terenie orońskiego parku prezentowane są rzeźby zrealizowane podczas IV edycji Międzynarodowego Sympozjum Rzeźby Współczesnej (2023) pt. Zniszczenia i naprawy. Komisarzem sympozjum, kuratorką wystawy poplenerowej była Agata Zboromirska, która w ramach wydarzenia także zrealizowała rzeźbę ze stali Habitat.

Habitat, 2023

W rzeźbie Habitat bezpośrednio odnoszę się do myśli przewodniej tegorocznego sympozjum i tego jak cykl zniszczeń i napraw widziała Phyllida Barlow: „Natura dowodzi tego w sposób niezwykły, gdy widzimy gnijące drzewo, jednocześnie dostrzegając wyrastające z niego nowe, zielone pędy”. Po raz kolejny inspirację czerpałam z otaczającej rzeźbę przestrzeni Parku Rzeźby w Orońsku, ale i dynamiki środowiska miejskiego, reprezentowanej przez wykorzystany przeze mnie stalowy pręt zbrojeniowy.

Habitat to kompleks specyficznych warunków środowiska życia określonych populacji organizmów, okoliczności, w których osobniki danego gatunku znajdują najdogodniejsze warunki życia, w przypadku hub są to pnie drzew. Forma rzeźby sugeruje prosty pień drzewa, zbudowany z powszechnego, antropogenicznego wytworu przemysłowego używanego we współczesnym budownictwie, jakim jest pręt zbrojeniowy. Rzeźba pod wpływem ruchu powietrza kołysze się, tak jak otaczające ją drzewa. Odbijające światło akcenty ze stali nierdzewnej są moją interpretacją grzybów nadrzewnych.

Rzeźba Habitat jest efektem przemyśleń nad materią, tym czy jest tworzona i niszczona, czy jedynie zmienia formę. Przywołane przeze mnie grzyby rozkładając drewno, odgrywają istotną rolę w nieustannym obiegu materii i przepływie energii w ekosystemach.

Agata Zboromirska (ur. 1985) rzeźbiarka, autorka asamblaży i instalacji. Absolwentka dwóch wydziałów Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Tytuł magistry sztuki uzyskała na Wydziale Grafiki i Malarstwa w pracowni sitodruku. Dyplom z rzeźby obroniła w Pracowni Obiektu Artystycznego na Wydziale Rzeźby i Działań Interaktywnych. Jedną z jej prac - Zespół trzciny pospolitej. Phragmitetum Australis można oglądać w Parku Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Zawodowo związana z macierzystą uczelnią, prowadzi zajęcia z Warsztatu Drewna, jest asystentką w Pracowni Obiektu Artystycznego w Instytucie Rzeźby prowadzonej przez prof. Zbigniewa Dudka. Regularnie współpracuje z Teatrem im. S. Jaracza w Łodzi. Uczestniczka sympozjów i plenerów w kraju i za granicą