SYMPOZJUM RZEŹBY WSPÓŁCZESNEJ – 2023 ZNISZCZENIA I NAPRAWY

Artyści:

Robert Buček, Katarzyna Fober, Jan Piotr Gostyński, Katarzyna Anna Grochowalska, Magda Grzybowska, Theo Guicheron, Natalia Magalska, Michał Matysiak, Marta Katarzyna Stefaniak, Agata Zboromirska

Asystenci-wolontariusze:

Zuzanna Bielak, Ryszard Henryk Chojnacki, Aida Małgorzata Duda, Jakub Mach, Magdalena Hanna Mazurkiewicz, Ireneusz Stanisław Pachliński, Paulina Rudzińska, Natalia Szcześnik, Adrianna Wilewska

Na terenie orońskiego parku prezentowane są rzeźby zrealizowane podczas IV edycji Międzynarodowego Sympozjum Rzeźby Współczesnej (2023) pt. Zniszczenia i naprawy. W gronie wyłonionych poprzez Open Call uczestników wydarzenia była Magda Grzybowska która zrealizowała kompozycję Zależność.

Zależność, 2023

stal

Rzeźba Zależność jest twórczym komentarzem do istnienia relacji pomiędzy ludźmi, przedmiotami, elementami ekosystemu czy systemu w ogóle. Nawiązuje do łańcuchów, często dziś obecnych w komentarzach, których rozerwanie powoduje kryzys.  Może to oczywiście dotyczyć spraw bardzo „przyziemnych” jak pożywienie czy wszelkie towary, jednak w rzeczywistości łańcuchy te tworzą sieć warunkującą istnienie również na poziomie metafizycznym.

Zależność ma swoje źródła w odręcznym rysunku - składa się z linii, z których każda powstała poprzez niezautomatyzowane formowanie materiału. Powtarzalność gestu i powielanie zmaterializowanych linii stały się istotą tej rzeźby podczas jej tworzenia. Praca składa się z trzech modułów, z których każdy pomniejszony jest względem poprzedniego.  Elementy kompozycji wykonane są z prętów stalowych, spawanych w wiązki, które tworzą linearne kontury brył, przypominających kształtem ziarno czy też liść. Formy są zgeometryzowane, syntetyczne, lecz na poziomie konturu odbywa się gra linii, niczym w odręcznym rysunku. Pręty spawane są nieregularnie, widoczne są miejsca stopionej stali, przepalenia. Całość w naturalnym kolorze stali z widocznymi rdzawymi przebarwieniami.

Magda Grzybowska (ur. 1976) Studiowała Rzeźbę na Wydziale Malarstwa i Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (1995-2000). W działalności twórczej odnosi się przede wszystkim do zjawisk przestrzennych, niekoniecznie zamykających się w pojęciu rzeźby. Do swoich prac włącza zarówno obiekty rzeźbiarskie jak i film, fotografie, rysunek, zjawiska świetlne, sytuacje, gest, dźwięk i ruch. Sięga po różnorodne media. Interesuje ją dychotomia pomiędzy trwałym i nietrwałym, relacje, kategoria miejsca. Realizuje otwarty projekt artystyczno-badawczy „Rzeźba i fenomen sceny” korzystając z wypracowanej formy zdarzenia wizualnego (sytuacji), gdzie budowane jest napięcie pomiędzy przestrzenią, obiektem, performerem i widzem. Uczestniczka i organizatorka wystaw