Stanisław Kulon. Wystawa prac, 1992
Stanisław Kulon. Wystawa prac.
Miejsce wystawy: Galeria Oranżeria, sierpień 1992 r.
Kurator wystawy: Tamara Książek
Wystawa zawierała prace z lat 1964–1992, ukazujące człowieka uwikłanego w konflikty współczesnego świata. Koncepcja i aranżacja wystawy; Stanisław Kulon.
Stanisław Kulon (ur. 26 sierpnia 1930 w Siółku (Sobiesko, Ukraina))– polski rzeźbiarz, pedagog, profesor sztuk plastycznych. 10 lutego 1940 został wywieziony wraz z rodzicami i rodzeństwem na Ural. Stracił tam matkę, ojca i troje młodszego rodzeństwa. Do kraju wrócił w 1946. W latach 1948–1952 uczęszczał do Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. Po zdaniu matury kontynuował naukę na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Ludwiki Nitschowej i Mariana Wnuka. W 1955, jeszcze jako student uczestniczył w wystawie „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1958. Od 1958 do 1966 był asystentem w pracowni Ludwiki Nitschowej. W 1964 związał się z grupą „Rekonesans” i przez wiele lat uczestniczył w jej wystawach. W 1988 został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Rzeźby, natomiast w latach 1971–1978 i 1985–1987 sprawował funkcję prodziekana na tym wydziale. Profesorem zwyczajnym został w 1995. W 2000 odszedł na emeryturę. Uprawia rzeźbę monumentalną, ceramiczną i ceramikę.
